Cosmas Megalommatis, Shamash: World Mythology-1989
Cosmas Megalommatis, Shamash: World Mythology-1989
Κοσμάς Μεγαλομμάτης, Σαμάς: Παγκόσμια Μυθολογία, Ελληνική Εκπαιδευτική Εγκυκλοπαίδεια, 1989
Кузьма Мегаломматис, Шамаш: мировая мифология, Греческая педагогическая энциклопедия, 1989
Kosmas Megalommatis, Šamaš (oder Schamasch): Weltmythologie, Griechische Pädagogische Enzyklopädie, 1989
Kosmas Gözübüyükoğlu, Şamaş: Dünya Mitolojisi, Yunan Pedagoji Ansiklopedisi, 1989
قزمان ميغالوماتيس، شمش : اساطیر جهانی، دایره المعارف آموزشی یونانی، 1989
Côme Megalommatis, Shamash: Mythologie mondiale, Encyclopédie pédagogique grecque, 1989
1989 قزمان ميغالوماتيس، شمش : الأساطير العالمية، الموسوعة التربوية اليونانية،
Cosimo Megalommatis, Šamaš: mitologia mondiale, Enciclopedia pedagogica greca, 1989
Cosimo Megalommatis, Shamash: mitología mundial, Enciclopedia pedagógica griega, 1989
===============
Скачать PDF-файл: / PDF-Datei herunterladen: / Télécharger le fichier PDF : / PDF dosyasını indirin: / :PDF قم بتنزيل ملف / Download PDF file: / : یک فایل دانلود کنید / Κατεβάστε το PDF:
More Posts from S-afshar and Others
Κοσμάς Μεγαλομμάτης, Νεργκάλ: Παγκόσμια Μυθολογία-1989
Κοσμάς Μεγαλομμάτης, Νεργκάλ: Παγκόσμια Μυθολογία, Ελληνική Εκπαιδευτική Εγκυκλοπαίδεια, 1989
Кузьма Мегаломматис, Нергал: мировая мифология, Греческая педагогическая энциклопедия, 1989
Kosmas Megalommatis, Nergal: Weltmythologie, Griechische Pädagogische Enzyklopädie, 1989
Kosmas Gözübüyükoğlu, Nergal: Dünya Mitolojisi, Yunan Pedagoji Ansiklopedisi, 1989
قزمان ميغالوماتيس، نرگال : اساطیر جهانی، دایره المعارف آموزشی یونانی، 1989
Côme Megalommatis, Nergal: Mythologie mondiale, Encyclopédie pédagogique grecque, 1989
1989 قزمان ميغالوماتيس، نرغال : الأساطير العالمية، الموسوعة التربوية اليونانية،
Cosimo Megalommatis, Nergal (o Nerigal): mitologia mondiale, Enciclopedia pedagogica greca, 1989
Cosimo Megalommatis, Nergal: mitología mundial, Enciclopedia pedagógica griega, 1989
Cosmas Megalommatis, Nergal: World Mythology, Greek Pedagogical Encyclopedia, 1989
--------------------
Скачать PDF-файл: / PDF-Datei herunterladen: / Télécharger le fichier PDF : / PDF dosyasını indirin: / :PDF قم بتنزيل ملف / Download PDF file: / : یک فایل دانلود کنید / Κατεβάστε το PDF:
A Roman shrine to the god Mithras (Mithraeum), ca. A.D. 240, from Dura-Europos (Syria).
The cult of Mithras first became evident in Rome towards the late 1st century AD. Having originated in Persia, during the next two centuries, it spread to the frontiers of the Western empire. It is referred to as a Roman “mystery” cult, for an initiation ceremony was required in joining, and the members kept the activities and liturgy of the cult strictly secret. Due to the highly secretive nature of the cult, our evidence for it is essentially entirely archaeological. Here we have a rare of example of a Mithraeum from Dura-Europos, which appears to be originally set in private house -a rare case indeed. The Yale University Art Gallery give the following description:
A shrine to the god Mithras, the Mithraeum at Dura-Europos was commissioned A.D. 168/69 by Palmyrene archers serving in the Roman army. It was renovated and enlarged in A.D. 209/11. The reconstruction on view here represents the third and final phase, dating to around A.D. 240. Unlike most Mithraea, which were underground to commemorate the god’s birth in a cave, the Dura Mithraeum was built into a private house.
The cult of Mithras attained popularity in the Roman period among soldiers and merchants. Restricted to men, it was a mystery religion thought to include initiation, ritual banquets, and the promise of salvation after death. The primary cult image was the tauroctony, or Mithras slaying the Cosmic Bull, often paired with an image of Mithras banqueting with Sol, god of the sun (as seen in the painting at left). Other common images included events from the life of Mithras and zodiac signs. While the subjects depicted in most Mithraea are similar, style and composition vary. The Dura Mithraeum contained two tauroctony reliefs, one above the other. The side walls showed Mithras as a mounted archer in a presentation that would have resonated with the Palmyrene archers who founded the shrine. (Yale)
Courtesy of & can be viewed at the Yale University Art Gallery, New Haven, CT. Via their online collections: 1935.100.
Sea Peoples' Invasions, Egypt, the Hittite Empire, its Achaean allies, Lukka/Peleset, the Trojan War, Homer's Intentional Falsehood, and the Modern European Forgery 'Ancient Greece'
Book review of the book 'Trojan Horse of Western History' by Anatoly V. Belyakov and Oleg A. Matveyshev
Contents
Introduction
I. The civilized Oriental World & the South Balkan periphery
II. The Hittite imperial order and the disorderly barbarians of Western Anatolia, South Balkans, Crete and the Anatolian Sea
III. The Sea Peoples' invasions as a determinant historical fact and the Trojan War as a worthless falsehood
IV. What is hidden behind the false term 'Achaean World'?
V. Without an in-depth comprehension of the Egyptian, Hittite Anatolian, Canaanite and Mesopotamian civilizations, no one can possibly understand their backward periphery
VI. Why Dio Chrysostom's historical sources are trustworthy and Homer's pretenses are proven red herring
VII. The absolute denigration of the Late Antiquity Greeks by the Ancient Egyptian high priest as the destination of Human History
VIII. Dio Chrysostom's Egyptian sacerdotal interlocutor had read Ramses III's Annals
IX. The fake term 'Ancient Greece' prevents us from assessing Homer's devastating failure
X. Conclusion
Introduction
What follows is an extensive discussion of the topics presented and the approaches employed in the aforementioned, passionately and impressively elaborated book (St. Petersburg: Piter, 2015 - 256 p.: pic / ISBN 978-5-496-01658-2) that I came to know through an astute Russian friend, shrewd thinker and avid reader.
Links to the Russian and English Wikipedia do not constitute an approval of the texts of the respective entries, but are offered for those among the non-specialized readers of my book review, who wish to launch their own search, starting with the references and the bibliography available of those entries.
Throughout the present article, I use the term 'Anatolian Sea', instead of 'Aegean Sea' which is certainly a historically valid appellation and form of reference. However, the latter term is academically inaccurate. This is so because throughout the last five millennia, we have attested that civilizations, forms of spirituality, religious faiths, cultural trends, ethnic migrations, cults, esoteric beliefs, intellectual movements, artistic and aesthetic tendencies spread from Anatolia to the sea in question, and thence to the South Balkans, and not vice versa. When it comes to Anatolian Sea, which is undeniably a semi-closed sea, we observe that, although various influences and diverse ethnic groups arrived there from the South (Libya), the Southeast (Egypt and Canaan/Phoenicia), and the North (Thrace, Macedonia and the central part of the Balkan Peninsula), the local evolution, historical creativity, and their main factors and aspects depended on Anatolia.
All these scattered islands constitute therefore the Anatolian archipelago and they consist in sheer projection and prolongation of the Anatolian civilization. This was particularly ostensible whenever both lands, Anatolia and South Balkans, belonged to the same empire. Within the Eastern Roman Empire and the Ottoman Caliphate, Anatolia constituted the epicenter and the South Balkans represented a marginal circumference. All the islands in-between depended on Anatolia and never formed an entity of their own.
Download the book review as text only or as text and 130 pictures & legends:
Occult Massacres…..
Truly Egregious Massacre Propels Impostor
By Prof. Dr. Muhammad Shamsaddin Megalommatis
22-03-2023
Occult massacres have a target.
Massacres are not against someone.
—
Occult massacres do favor someone.
Mainly, the beneficiary rises afterwards.
—
Occultism occurs in many locations.
Mysteriously, the massacre is unseen.
—
On onerous acts massacres rely.
Macabre monitions masterfully muster many.
—
On preparatory deeds nobody dies.
Massacres absorb oblong obsolete obstacles.
——
An occult massacre takes place between the two pillars.
They are the counterfeit version of Boaz and Jachin.
Occult massacres, as multilayered sacrileges, occur in many places.
Neither indoor nor outdoor location is deprived of pillars.
Emphatically viewed, the two mountains represent Boaz and Jachin.
Members of lodges are indoor sacrifices simultaneously slayed elsewhere.
Entering the Queen of the Night, it all starts.
Nefarious masters, acting as Papageno, bring about their end.
Tamino, Pamina are sacrificed in many copies indoors, outdoors.
——
At the end of the month, on Tuesday evening;
To slay volunteering apprentices and burn unwilling synchronized victims;
On seven reflecting mirrors and on seven inflecting incantations;
Nun, Naunet, Amaun, Amaunet, Hauh, Hauhet, Kauk, Kauket absent;
Endeavors incurring, recurring insolences, profanities occurring and decurring lines;
Many accomplices morbidly accursed and many felons faintly endorsed;
Ebullient despondency; geometrically selected places, and diagrams of stars;
None wed the second, but who killed the first;
The iniquitous assassins expect the day of their extermination.
——
Atonement triggers incineration of land and obliteration of people.
The worthless shepherds deserted the flock, being now blinded.
On their apostasy is appended the Grim Reaper’s scythe.
Numbing their victims, the fools believe they will survive.
Endlessly fearing for their lives, they vanish in eternity.
Mimicking the fake, they turned faith to cruel faithlessness.
Ecstatic lies help only extract the layman’s vital force.
Nobody fathomed how politics eliminate spirituality, religion becomes disbelief.
The wicked will however be given for his burial.
——
Occult massacres transfer the Nether World’s paysage on the surface of the Earth.
Massacres imply enduring contamination for the Earth, the Soft Waters, and the Air.
—
Of the sacrilegious act hundreds of people were sly accomplices in counterfeit rituals.
Misperception of the act as state corruption further helps the filthy impostor’s rise.
—
Overwhelmingly, lodge whores believe Egypt is the ‘temple’ and Greece is the ‘altar’.
Malignant belief, viewed eschatologically, is will to die like Koresh group in 1993.
—
Originating from abroad and with foreign surname, the impostor is now a minister.
Mournful sacrifices hinge on initiation; their father was a murderer from the start.
—
Of all evil people all the concepts are counterfeit; their ‘god’ is Satan.
Molestation as rite is abolition of identity for orders claiming nobility and antiquity.
—-
—-
Marring the Earth, when slaying between the two pillars, is tantamount to anathema.
Only the Antichrist claims to be Greek, because assassins created Greece on purpose.
—-
—-
On an ideal intention alms overpay.
—-
—-
Nobody is kept on several dreams, endlessly neglecting desires in aimless situations.
Sylphs alternate in diverse nets, eagerly driving students on kernel induced notions.
—
My God, listen to the true believers’ negative wishes!
Oh my God, empower the opponents of the impostor!
—-
—-
May he see his insidious dreams fail, plans wreck!
On stormy clouds, his wilderness of vision is revealed!
—-
—-
May the spiritual potency of innocent people prevail forever!
On watery whirls, his wickedness of purpose is sunken!
—-
—-
May the ethereal joy of blessed people dispel seas!
On earthly struggles, his wretchedness of soul is perpetuated!
—-
—-
May his plans scatter like death’s scent opposite Life!
Oh Lord, disperse his state in the dark Nothingness!
————
!אלוהים, רחם
Κύριε ελέησον!
Miserere Nobis, Domine!
Господи, помилуй!
!اللهم ارحمنا
—
!אָמֵן
Αμήν!
Amen!
Аминь!
!آمِين
!ܐܵܡܹܝܢ
——————————————
Download the article in PDF:
-------------------------
Addenda-Bibliography
Dieter Rueggeberg, Geheimpolitik Der Fahrplan Zur Weltherrschaft
Dieter Rueggeberg is our world's foremost mystic and spiritual master.
Franz Bardon, Frabato the Magician
Franz Bardon, Questions & Answers
Franz Bardon, Initiation Into Hermetics
Franz Bardon, The Practice of Magical Evocation
Franz Bardon, The Key to the True Quabbalah
Franz Bardon (1909-1958) was a magisterial intelligence.
Dieter Rüggeberg and his Work for the benefit of Franz Bardon's books
Also:
Николай Александрович Тархов, Смерть с косой / Мрачный жнец
Pair of Deity Earrings with Vishnu on Garuda (front) and chepu (monster mask) (back), Kathmandu Valley, Nepal, 1600s or 1700s. Cleveland Museum of Art (ID: 1915.338). A green Vishnu with four arms, each holding his attributes of discus (his upper right hand), mace (upper left), lotus (lower right), and conch (in pearl, lower left) rides on a coral Garuda with lapis wings, arms outstretched. The blue figures on either side are probably celestial beings praising him in dance postures, with one leg crossed over the other. On the back sides, delicate filigree floral scrolls form the backdrop of a protective mask popular in the Nepal; a sun over a crescent moon are inlaid above his head. (Cleveland Museum of Art)
Fragment from the Tomb of the Dancers
Second Intermediate Period, 17th Dynasty, c. 1630-1550 B.C. From Dra’ Abu el-Naga’. Now in the Ashmolean Museum, Oxford. AN1958.145
Read more
Africa First Project
Groundbreaking Call of Yahaya Ezemoo Ndu, President of the African Renaissance Project
I herewith republish the proclaimed call with which the pioneering African politician, intellectual and champion of the African Renaissance Yahaya Ndu invited all Africans to engage in the ultimate battle to save Africa from the lethal dangers that the ailing, yet criminal, Western colonials embody for the Black Continent.
Without a shred of exaggeration, this is the founding text in which all Africans will feel their minds and hearts excellently reflected. It was first published on the 2nd February 2025 here:
Africa First Project
Africans and Black people from all over Africa and the world over are being urged to wake up from centuries old slumber and realize that now is the time to unite as one and work for the actualization of the African Renaissance as that is the only way forward to move the continent and it's over one billion people out of poverty, dependency, disease, needless wars, underdevelopment and destitution.
We must realize that no one will develop Africa for us and that we must develop Africa ourselves.
We must overcome the artificial barriers inhibiting our togetherness and turn all our disadvantages into advantages.
Our brothers and sisters outside Africa especially those, who are being harassed by the authorities of their countries of domicile, should not despair, rather they should seize the opportunity of the time to team up with their brethren at home in Africa to build Africa, to develop beyond every other part of the world, including the United States and China, as we have all it takes to achieve this.
After all, we are the undisputed and undisputable mothers and fathers of all of mankind; civilization started with us, and further we taught the world all that it knows.
Africa and the Black world do not lack in manpower; Africa and the Black world do not lack raw materials or land space.
Although fortunate and unfortunate facts of History have spread us all over the world perhaps more than any other group of people, the realities of modern communication and information technology -if deployed effectively- would turn our disadvantages into advantages and make us the most formidable group in all the world.
All we need is a well-thought out and ordered synergizing of our intellectual capital under a trusted and mutually beneficial continent and worldwide administration that is just, transparent and pan-African in all ramifications.
We must realize that not only did we, Africans, invent the phenomenon of democracy, but that our history is replete with experiences of benevolent and malevolent oligarchies, theocracies, military regimes, etc.
Experience has taught us not to prefer military regimes to civilian regimes or civilian regimes to military regimes or theocracies or oligarchies or any other forms of government, as all could be good or bad, and as no intron is intrinsically good or bad.
What we Africans truly prefer is good governance over bad governance no matter what.
Therefore, we must respect the rights of all peoples and nations in Africa to operate any forms of government that they find suitable for themselves and work with them devoid of any holier than their attitude for African development, unification and Renaissance.
Traditional rulers and religious leaders from all across the length and breadth of Africa should bond themselves together into a continental board of trustees and superintendents over African and Black intellectuals from all over the world and come up with a brotherly arrangement; thus, they will organize the development of all African nations and their Diasporas in a systematic and systemic circuit and order, building an encouraging solidarity, establishing a fraternal unification, and eliminating all forms of wars, strives, diseases and poverty.
As Dr. Nnamdi Azikiwe, Nigeria's first president, said in his book 'Renascent Africa':
"Educate the Renascent African to be a man. Tell him that he has made definite contribution to history. Educate him to appreciate the fact that iron was discovered by Africans; that the conception of one God was initiated by Africans, that Africans ruled the world from 763 to 713 B.C.; that while Europe slumbered during the dark ages, a great civilization flourished on the banks of the Niger, extending from the salt mines of Taghaza in Morocco, to Lake Chad right to the Atlantic.
Narrate to him the lore of Ethiopia, Ghana, Melle, Mellestine and Songhay.
Let him realize with the rest of the world that, while Oxford and Cambridge were in their inchoate stages, the University of Sankore in Timbuktu welcomed scholars and learned men from all over the Moslem world".
It is clear to all discerning individuals and groups that the African Union, ECOWAS and all such, so-called regional and sub-regional, organizations in Africa have lost their usefulness and as a matter of fact many if not all of them have become a disgrace; it is degrading to the dignity of Africans, and increasingly so by the day.
If a president of the United States can sit in Washington D.C. and order the armed forces of his country to conduct bombing in Somalia, an African nation, without being authorized to do so by the African Union and the people of Africa, then it is clear that the African Union has outlived its usefulness and it should therefore be immediately disbanded.
African people should set up an all-African electoral commission to conduct direct elections to elect those to lead Africans.
As a matter of fact, the present African Union headquarters in Addis Ababa, Ethiopia was built and donated by an Asian country - China.
This is a disgrace; it is totally unacceptable to all true sons and daughters of Africa, and all the Black people.
The new African Union by whatever name so called should operate from a headquarters built and funded 100% by Africans - even if it has to be a hut.
We Africans and all the Black people must take charge of our affairs in all ramifications, especially in security.
All non-African troops, by whatever appellation, operating and stationed in Africa should be asked to vacate Africa and return to their own nations and continents.
After all, a vast majority -if not all- of the security challenges confronting African people are orchestrated from the same foreign and non-African nations that claim to love Africa more than Africans do.
Alhaji Yahaya E. G. K. Ndu
President
African Renaissance Project (ARP)
Enugu, Nigeria
===================
Download the Call in PDF:
Πόλο, Πόλεμος, το Τζυκανιστήριον Κωνσταντινουπόλεως, οι Δρόμοι του Μεταξιού κι οι Τουρανικές – Ιρανικές Βάσεις της Ρωμιοσύνης
Polo Games, War Games, the Tzykanisterion of Constantinople, the Silk Roads, and the Turanian-Iranian Foundations of Romiosyni, i.e. today's Eastern Romans (falsely denigrated as 'Greeks')
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΑΝΕΝΕΡΓΟ ΜΠΛΟΓΚ “ΟΙ ΡΩΜΙΟΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ”
Το κείμενο του κ. Νίκου Μπαϋρακτάρη είχε αρχικά δημοσιευθεί την 4η Μαΐου 2019.
Αναπαράγοντας τμήμα ημερησίου σεμιναρίου, το οποίο είχα παρουσιάσει στο Πεκίνο τον Ιανουάριο του 2019 σχετικά με ορισμένα σύγχρονα ψευδο-έθνη της Ασίας, της Ευρώπης και της Αφρικής, τα οποία έχουν παρασκευασθεί από τους δυτικούς αποικιοκράτες, ο κ. Μπαϋρακτάρης, στο κείμενό του αυτό, απαριθμεί μία σειρά ιστορικών θεμάτων σχετικών με την παρασκευή της ψευδέστατης ταυτότητας των δήθεν Νεο-ελλήνων και την σύσταση της ψευδοϊστορίας που διδάσκεται στην δήθεν 'Ελλάδα'. Είναι φυσικό ότι όλα αυτά τα θέματα, τα τόσο καθοριστικά για το παρελθόν και την ταυτότητα της Ρωμιοσύνης, ολοσχερώς αγνοούνται από τους σημερινούς ψευδο-Νεοέλληνες του επάρατου νοτιο-βαλκανικού κρατιδίου, επειδή αυτοί έχουν πέσει θύματα αμορφώτων και τρισαθλίων παραχαρακτών, δηλαδή των 'ελληνιστών' και των 'βυζαντινολόγων'. Έτσι, τυφλοί και άχρηστοι οι σημερινοί ψευδο-Νεοέλληνες, έχοντας απωλέσει την ρωμέικη ορθόδοξη ταυτότητά τους, βρίσκονται σε κατάσταση δουλείας ασυγκρίτως χειρότερης εκείνης της οθωμανικής περιόδου.
-----------------------------
https://greeksoftheorient.wordpress.com/2019/05/04/πόλο-πόλεμος-το-τζυκανιστήριον-κωνστ/ ======================
Οι Ρωμιοί της Ανατολής – Greeks of the Orient
Ρωμιοσύνη, Ρωμανία, Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία
Αμόρφωτοι κι ανιστόρητοι οι διάφοροι Νεοέλληνες εθνικιστές ή προπαγανδιστές ελληνοκεντρισμού, ελληνισμού κι αρχαιολατρείας θέλουν να ξεχνούν ότι στα χρόνια της Χριστιανικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, οι Ρωμιοί ένοιωθαν αποστροφή για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αρχαιότητας αλλά ελάτρευαν κι έπαιζαν μετά μανίας το Τζυκάνιον.
Αν θέλετε να τιμήσετε τον Κωνσταντίνο ΙΑ’ Παλαιολόγο, αν θέλετε να πιστεύετε ότι πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά μας θάναι, αν σέβεστε την θρησκεία των προγόνων σας, αν είστε Χριστιανός Ορθόδοξος, τότε πρέπει να ξέρετε ότι τζυκανιστήρια (τεράστια στάδια όπου έπαιζαν το τζυκάνιον) υπήρχαν σ’ αρκετές πόλεις της Ρωμανίας – όχι μόνον στην Κωνσταντινούπολη.
Κι’ αυτό συνέβαινε για τον πολύ απλό λόγο ότι αυτό το τουρανικής – ιρανικής καταγωγής άθλημα που από την σασανιδική ιρανική αυλή του 5ου αιώνα μεταδόθηκε στην Βασιλεύουσα του Θεοδοσίου Β’ βοηθάει πολύ στην εξάσκηση του αυτοκρατορικού ιππικού. Το τζυκάνιον είναι αυτό που λέμε σήμερα πόλο.
Οι Ακρίτες κι η ακριτική παράδοση το τίμησαν, ο Βασίλειος Α’ Μακεδών το λάτρευε, ο ‘αὐτοκράτωρ πιστὸς εὑσεβὴς βασιλεὺς’ Αλέξανδρος Γ’ που βασίλευσε 13 μήνες το 912-913 σκοτώθηκε παίζοντας τζυκάνιον, και πολλοί Ρωμιοί ιστορικοί όπως ο Ἰωάννης Κίνναμος έγραψαν γι’ αυτό. Η Άννα Κομνηνή διασώζει κι αυτή πληροφορίες για τα θρυλικά τζυκανιστήρια της αυτοκρατορίας.
Σχετικά:
https://en.wikipedia.org/wiki/Alexander_(Byzantine_emperor)
https://en.wikipedia.org/wiki/John_Kinnamos
https://en.wikipedia.org/wiki/Tzykanisterion
Ενδεικτικό του πως γράφεται και ποια είναι η πραγματική Ιστορία που είναι απαγορευμένη στο νεοελληνικό ψευτοκράτος των θεόστραβων κι αργόσχολων μονιμάδων του Δημοσίου, τζυκανιστήρια αναφέρονται ότι υπήρχαν στην Σπάρτη και στην Αθήνα, πόλεις-εμβλήματα της Αρχαίας Ελλάδας που συμμετείχαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες αλλά στα χριστιανικά χρόνια προτιμούσαν αθλήματα τουρανικής κι ιρανικής προέλευσης.
Ειρωνεία της Ιστορίας κι εκμηδενισμός των ανεγκέφαλων κι αμόρφωτων της ΕΣΤΙΑ TV κι άλλων ψευτομασωνικών, φιλοσιωνιστικών και νεο-ναζιστικών ομάδων που με τακτική Γκαίμπελς επαναλαμβάνουν το αισχρό κι αυτοκαταστροφικό ψέμμα του ‘διαχρονικού ελληνικού πολιτισμού’…..
Σε Αθήνα και Σπάρτη πριν από 1000 χρόνια, οι Ρωμιοί προτιμούσαν την τουρανική και την ιρανική πολιτισμική κληρονομιά, το αυτοκρατορικό άθλημα της θρυλικής δυναστείας των Καϋανιδών που περιγράφει ο Φερντοουσί στο Σαχναμέ, κι απολάμβαναν το τζυκάνιον μιμούμενοι τον Σιγιαβάς, θρυλικό ήρωα του Ιράν, και τον Αφρασιάμπ, μυθικό βασιλιά του Τουράν (που το όνομά του είναι το παραδοσιακό όνομα της Σαμαρκάνδης). Κι όλα αυτά για αιώνες πολλούς πριν το Μαντζικέρτ και πριν να φανούν στον ορίζοντα οι Σελτζούκοι.
Αυτό ήταν μία μόνο διάσταση των πολιτισμικών ανταλλαγών που έγιναν χάρη στους Δρόμους του Μεταξιού – ένα θέμα που οι Έλληνες ψευτο-πανεπιστημιακοί είχαν εξοστρακίσει κι απαγορεύσει από τον φόβο τους ότι η αληθινή Ιστορία θα ισοπέδωνε τα βρωμερά, ψευτο-μασωνικά, σιωνιστικά, ρατσιστικά, φασιστικά, νεο-ναζιστικά ψέμματά τους περί της τάχα ‘ανωτερότητος του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού’ – κάτι που έμπρακτα οι απόγονοι των Αρχαίων Ελλήνων έδειξαν ότι δεν πίστευαν.
Τώρα όμως που η Κίνα επιβάλλει παγκοσμίως την θεματολογία των Δρόμων του Μεταξιού, η αληθινή Ιστορία θα σβύσει το ψέμμα του ‘ελληνισμού’ που κατέστρεψε την Ρωμιοσύνη και την Ορθοδοξία, ξεφτιλίζοντας την Ελλάδα σαν ένα ανίκανο και χρεωκοπημένο κρατίδιο.
Το πόλο λοιπόν παραπέμπει στους ιρανικούς θρύλους και συμβολισμούς, καίριο ηρωϊκό πρόσωπο των οποίων είναι ο Σιγιαβάς του οποίου το όνομα κατέληξε ως ‘σαβάς’ (Savaş) να σημαίνει στα τουρκικά ‘πόλεμος’. Ο πόλεμος μεταξύ του Σιγιαβάς, διαδόχου του θρόνου του Ιράν, και του Αφρασιάμπ, βασιλιά του Τουράν, ήταν μια τρομερή σελίδα του ιρανικού-τουρανικού θρύλου που γράφηκε με φόντο το τζυκάνιον (πόλο) και που πρέπει να ξέρουμε πολύ καλύτερα από τις ιστορίες του εμφυλίου των Αρχαίων Ελλήνων που γράφει ο Θουκυδίδης.
Γιατί οι θρύλοι είναι προτύπωση των εσχάτων με συμβολικούς όρους, ενώοι ιστορίες του παρελθόντος δεν αφορούν ούτε το παρόν ούτε το μέλλον.
Δείτε το βίντεο:
Поло в Гилгите, Северный Пакистан – Как древний имперский спорт распространился из Турана и Ирана через Великий шелковый путь
https://ok.ru/video/1357665602157
Polo at Gilgit, North Pakistan – How an Ancient Imperial Sport spread from Turan & Iran across the Silk Road
https://vk.com/video434648441_456240156
Πόλο στο Γκιλγκίτ, Πακιστάν – Διάδοση ενός Πανάρχαιου Αθλήματος πάνω στους Δρόμους του Μεταξιού
Περισσότερα:
Το πόλο – αρχικά γνωστό σε αρχαία ιρανικά κείμενα ως τσαουκάν – είναι ένα τουρανικό – ιρανικό άθλημα του οποίου οι απαρχές χάνονται στην Κεντρική Ασία της 2ης προχριστιανικής χιλιετίας. Αν η θήρα λεόντων ήταν το αυτοκρατορικό άθλημα των Ασσυρίων μοναρχών κι αν η θήρα ιπποποτάμων ήταν το βασιλικό άθλημα των Αιγυπτίων φαραώ, το κατ’ εξοχήν άθλημα των Αχαιμενιδών σάχηδων κι όλων των διαδόχων τους μέχρι τα μέσα ισλαμικά και τα νεώτερα χρόνια ήταν το πόλο (τσαουκάν σε μέσα περσικά και τσοβγάν σε νέα περσικά).
Καθώς το άθλημα αγαπήθηκε στο Θιβέτ, στην Κίνα, στην Ινδία. και στην Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, ήταν ένα ακόμη τουρανικό – ιρανικό πολιτισμικό στοιχείο που χάρη στους Δρόμους του Μεταξιού διαδόθηκε σε όλες τις μεγάλες χώρες του προαναγεννησιακού κόσμου.
Το όνομα, με το οποίο το έμαθαν οι Άγγλοι στην Ινδία και στην συνέχεια το διέδωσαν σε άλλα μέρη του κόσμου, είναι ωστόσο όχι το τουρανικό – ιρανικό όνομά του αλλά το θιβετιανό όνομα του αθλήματος. Πούλου σημαίνει μπάλα στην θιβετιανή γλώσσα Μπαλτί που ομιλείται και στο Γκιλγκίτ, στα βόρεια άκρα του Πακιστάν.
Το θιβετιανό όνομα του αθλήματος διέδωσαν στην Ινδία Τούρκοι και Μογγόλοι που συχνά από στρατιώτες και στρατηγοί έγιναν αυτοκράτορες στο Δελχί. Ένας απ’ αυτούς μάλιστα σκοτώθηκε σε αγώνα πόλο – ο Κουτμπουντίν Αϊμπάκ που βασίλεψε ως σουλτάνος στο Δελχί από το 1206 μέχρι το 1210.
Το πόλο έγινε αυτοκρατορικό άθλημα επίσης στην Κίνα ήδη από την εποχή της δυναστείας Τανγκ (7ος – 10ος αι) και σε αυτοκρατορικούς τάφους βρίσκονται αγαλματίδια αθλητών πόλο είτε ανδρών είτε γυναικών. Συνέβαλε στην διάδοση του πόλο στην Κίνα η παρουσία των εκεί καταφυγόντων μελών της ιρανικής σασανιδικής δυναστείας που δεν αποδέχθηκαν την κατάκτηση του Ιράν από τους πρώιμους μουσουλμάνους στρατιώτες.
Στην Κωνσταντινούπολη το πόλο διαδόθηκε αρκετά νωρίς και στα χρόνια του Θεοδοσίου Β’ (408-450) αναγέρθηκε ολόκληρο Τζυκανιστήριο ώστε να παίζουν οι ευγενείς Ρωμιοί το … Τζυκάνιον (παραφθορά του περσικού τσαουκάν). Τζυκανιστήρια υπήρχαν επίσης στην Τραπεζούντα, την Έφεσο και αλλού. Ο λόγος που το άθλημα λατρεύθηκε από αριστοκρατίες και αυλές είναι απλός: αποτελεί εξαιρετική εκπαίδευση και προετοιμασία για το αυτοκρατορικό ιππικό μιας χώρας.
Ωστόσο, πουθενά αλλού το άθλημα δεν λατρεύτηκε περισσότερο από όσο ανάμεσα στους Πέρσες του Ιράν και τους Τουρανούς της Κεντρικής Ασίας. Ο λόγος είναι απλός: οι καταβολές του είναι από εκεί κι ανάμεσα σε Τουρανούς κι Ιρανούς το πόλο έγινε αντικείμενο μακροσκελέστατων επικών συνθέσεων. Ο εθνικός ποιητής του Ισλαμικού Ιράν Φερντοουσί κάνει λόγο για το πόλο που έπαιζε ένας από τα πιο σημαντικά πρόσωπα του ιρανικού θρύλου: ο Σιγιαβάς, γιος του Σάχη Κεϊκαούς.
Η ιστορία του Σιγιαβάς, Ιρανού διαδόχου του θρόνου που για να αποδείξει την αθωότητά του πρέπει να καταφύγει στον Αφρασιάμπ, βασιλιά του Τουράν, είναι από τα σημαντικώτερα σημεία του Σαχναμέ,του τεράστιου επικού ποιήματος του Φερντοουσί.
Ωστόσο οι εναλλαγές κι οι αντικατοπτρισμοί είναι έντονοι και το Καλό και το Κακό παίζουν περίεργα παιχνίδια ενοχής κι αθωότητας για τους ήρωες της Καϋανικής Δυναστείας που μέσα στο έργο του Φερντοουσί προηγείται της Αρσακιδικής Δυναστείας (Ασκανιάν) αλλά δεν μπορεί να ταυτιστεί με την ιστορική δυναστεία των Αχαιμενιδών που όντως στην Ιστορία προηγήθηκαν των Αρσακιδών. Ο συμβολικός χρόνος στο έργο του Φερντοουσί έχει τελείως άλλη υπόσταση και χρησιμεύει ώστε να περιγράφονται αποκαλυπτικά κι εσχατολογικά στοιχεία ως υπόθεση του παρελθόντος αν και ανήκουν ουσιαστικά στο μέλλον.
Έτσι ο Αφρασιάμπ σκοτώνει τον Σιγιαβάς του οποίου το όνομα αρχικά σήμαινε κυριολεκτικά “αυτός με το μαύρο άλογο” αλλά κατέληξε ως ‘σαβάς’ (Savaş) να σημαίνει στα τουρκικά ‘πόλεμος’.
Σχετικά:
https://en.wikipedia.org/wiki/Siyâvash
https://en.wikipedia.org/wiki/Afrasiab
https://en.wikipedia.org/wiki/Kay_K%C4%81vus
https://en.wikipedia.org/wiki/Kay_Khosrow
-------------------------------
Η ιστορία του Αρχαίου Αθλήματος Τσαουκάν – Τζικάνιον:
The game first played in Persia (Iran) at dates given from the 5th century BC, or much earlier, to the 1st century AD and originated there, polo was at first a training game for cavalry units, usually the king’s guard or other elite troops. To the warlike tribesmen, who played it with as many as 100 to a side, it was a miniature battle. In time polo became an Iranian national sport played normally by the nobility.
Women as well as men played the game, as indicated by references to the queen and her ladies engaging King Khosrow II Parviz and his courtiers in the 6th century AD. Certainly Persian literature and art give us the richest accounts of polo in antiquity. Ferdowsi, the famed Iranian poet-historian, gives a number of accounts of royal polo tournaments in his 9th century epic, Shahnameh (the Epic of Kings). In the earliest account, Ferdowsi romanticizes an international match between Turanian force and the followers of Siyâvash, a legendary Iranian prince from the earliest centuries of the Empire; the poet is eloquent in his praise of Siyâvash’s skills on the polo field.
Ferdowsi also tells of Emperor Shapur II of the Sassanid dynasty of the 4th century who learned to play polo when he was only seven years old. Naqsh-i Jahan Square in Isfahan is in fact a polo field which was built by king Abbas I in 17th century. Naqsh-e Jahan Square in Isfahan is the site of a medieval royal polo field.
Sultan Qutb-ud-din Aibak, the Turkic Emperor of North India, ruled as an emperor for only four years, from 1206 to 1210 but died accidentally in 1210 playing polo. While he was playing a game of polo on horseback (also called chougan in Persia), his horse fell and Aibak was impaled on the pommel of his saddle. He was buried near the Anarkali bazaar in Lahore (which is now in Pakistan). Aibak’s son Aram, died in 1211 CE [2], so Shams-ud-din Iltutmish, another ex-slave of Turkic ancestry who was married to Aibak’s daughter, succeeded him as Sultan of Delhi.
From Persia, in medieval times polo spread to the Byzantines (who called it tzykanion), and after the Muslim conquests to the Ayyubid and Mameluke dynasties of Egypt and the Levant, whose elites favored it above all other sports. Notable sultans such as Saladin and Baybars were known to play it and encourage it in their court. Polo sticks were features on the Mameluke precursor to modern day playing cards.
A Persian miniature from the poem Guy-o Chawgân (“the Ball and the Polo-mallet”) during Safavid dynasty of Persia, which shows Persian courtiers on horseback playing a game of polo, 1546 AD
Later on Polo was passed from Persia to other parts of Asia including the Indian subcontinent and China, where it was very popular during the Tang Dynasty and frequently depicted in paintings and statues. Valuable for training cavalry, the game was played from Constantinople to Japan by the Middle Ages, known in the East as the Game of Kings. The name polo is said to have been derived from the Tibetan word “pulu”, meaning ball. https://royalpoloclubrasnov.ro/history-of-polo/
Επίσης:
https://irandoostan.com/polo-or-chogan-the-unesco-intangible-cultural-heritage-of-persia/
https://en.wikipedia.org/wiki/Polo#Origins
https://en.wikipedia.org/wiki/Chovgan
https://en.wikipedia.org/wiki/Tzykanisterion
-----------------------------------
Κατεβάστε την αναδημοσίευση σε Word doc.:
https://www.slideshare.net/MuhammadShamsaddinMe/ss-250620160
https://issuu.com/megalommatis/docs/polo_games_war_games_the_tzykanisterion_of_const
https://vk.com/doc429864789_620278896
https://www.docdroid.net/LUrtK69/polo-polemos-to-tzikanistirion-konstantinoypoleos-oi-dromoi-toy-metaksiou-ki-oi-toyranikes-iranikes-baseis-tis-romiosynis-pdf
the first recorded kiss—CBS8383 II.8
ne mu-ni-sub₅ / and he has kissed her
Architecture of Isfahan
Source: 1, 2, 3
